2.listopada 2010 r. to 28 spotkanie z Królową Różańca Świętego na Kaplicówce w Skoczowie. Każdy z różańcem w ręku, przed Najświętszym Sakramentem, rozpoczyna drugą część Nowenny Pompejańskiej, część dziękczynną. Tajemnicami radosnymi różańca świętego modli się misjonarz z Madagaskaru ks. Ludwik Wawrzeczko. Zdrowaś Maryjo, jakże inaczej brzmiało w języku malgaskim. W głębokim i dojrzałym rozważaniu tajemnic, prowadzący kapłan, wprowadził nas w atmosferę modlitwy ufnej, szczerej, zanurzonej w sercu Maryi. Każdy dziękował i prosił z ufnością o potrzebne dary i łaski.

Po kolejnych rozważaniach wysłuchaliśmy treść świadectwa otrzymanego z Norwegii, którego autorem jest szczęśliwa matka. Napisała: „Pragnę podziękować Maryi Królowej i wszystkim tym, którzy modlili się o uzdrowienie mojej 3 letniej córeczki Michalinki. Czuje się coraz lepiej, wręcz świetnie! A ja już nie rozstanę się z nowenną. Właściwie nie potrafię ująć tego wszystkiego w słowa. Dziękuję z całego serca. Tak, stan zdrowia Michaliny przez prawie 2 miesiące był krytyczny, nadzieja pokładana w Bogu przez modlitwę przyniosła uzdrowienie. To wzruszające, jak dobry jest Bóg, że w sytuacjach beznadziejnych jest najlepszym lekarzem. To świadectwo umacnia nas w naszej wierze i dodaje sił i odwagi do walki o dobro i zbawienie nas i naszych bliźnich.

Uwieńczeniem modlitwy różańcowej to uczestnictwo w spotkaniu z żywym Bogiem w Eucharystii, której przewodniczył Misjonarz Świętej Rodziny ks. Ludwik Wawrzeczko. Długie już lata wszczepia chrześcijaństwo na Madagaskarze. W homilii kapłan uwrażliwił wiernych na trudy życia ludzi żyjących na dalekim Madagaskarze. Byliśmy pełni uznania dla misjonarza, który w tak trudnych warunkach pragnie żyjącym tam ludziom nieść Dobrą Nowinę o Jezusie i Jego Matce Maryi. Swoją misję opiera na Krzyżu Chrystusa, by ludzie uwierzyli, że wpatrując się w Krzyż mogli powstrzymać falę zła i nienawiści. Z Niego płynie największa moc miłości, kontynuował kapłan, który nadaje życiu sens.

Misjonarz swoim przykładem życia dał świadectwo prawdzie Jezusa, który powiedział: Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody”. Wędrując przez wioski i miasta nie rozstaje się z różańcem, który jest dla niego bronią, jak mówił - karabinem, chroni przed niebezpieczeństwem i dodaje odwagi.

W swojej homilii zaświadczył jak wielkim skarbem jest modlitwa różańcowa. Ubogaceni tym słowem – świadectwem przeżyliśmy głęboko spotkanie z Jezusem – Eucharystią, wielbiąc Dobrego Boga i dziękując za kolejne i niepowtarzalne spotkanie u stóp Królowej Różańca Świętego, przeżywając część II Nowenny Dziękczynnej. Chwała Panu! 

 

Pielgrzym