Niezwykła szata cnót

Pierwszego maja obchodzone jest wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika. W naszym Kościele Katolickim wspomnienie świętego Józefa obchodzone jest dwa razy w roku - 19 marca jako Oblubieńca Matki Bożej, a pierwszego maja – jako wzór i patrona ludzi pracy. Jego postać znana jest z przekazów Ewangelii, chociaż na jej kartach nie wypowiedział ani słowa. Zapewne każdy z nas zna wiele szczegółów z życia świętego Józefa, który całe życie spędził jako rzemieślnik w ciężkiej zarobkowej pracy, aby utrzymać Najświętszą Rodzinę. Żył dla Jezusa i Maryi, dla nich trudził się, wykonując pracę rzetelnie i ta praca stała się źródłem jego uświęcenia, gromadzenia zasług dla nieba. Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, żył w niesłychanej bliskości, która łączyła go z Synem Bożym. To mąż pracowity, cichy i pokorny „przyobleczony” w niezwykłą szatę cnót… przez wieki jest niedoścignionym wzorem do naśladowania. Jak wspomniałam jest patronem ludzi pracy, ale nie tylko, jest patronem dobrej śmierci, jest też patronem niektórych miast np. w 1714 roku Rada Miasta wybrała św. Józefa patronem Krakowa – jako wotum dziękczynne za opiekę w czasie wojny i epidemii.
Objawienia św. Józefa w Brazylii
Wspominając postać św. Józefa Rzemieślnika, chciałam wspomnieć o Jego objawieniach w Brazylii w miejscowości Itapiranga w latach 1994-1998. Objawienia zostały uznane przez Kościół. Święty Józef pojawiał się tam wraz z Maryją i Jezusem.
W pierwszą środę marca 1994 roku 22-letni Edson Glauber otrzymał przesłanie, w którym Maryja Królowa Różańca i Pokoju prosiła o nawrócenie, modlitwę różańcem oraz o częste korzystanie z sakramentów Eucharystii i Pojednania. Maryja wskazała też na nabożeństwo do Przeczystego Serca św. Józefa.
W ciągu czterech lat trwania objawień świętej Rodziny, również sam św. Józef przekazał Edsonowi dwie obietnice: „Tak jak ja jestem sprawiedliwy i wierny w oczach Boga, tak też ci, którzy poświęcą się nabożeństwu do mojego serca, będą czyści, sprawiedliwi i święci w Jego oczach. Napełnię was łaskami i cnotami, wspierając was w codziennej drodze do świętości".
Święty Józef obiecał także, że „wszyscy, którzy będą czynić dobro najbardziej potrzebującym - szczególnie chorym i umierającym, których pocieszam i ochraniam - otrzymają w ostatnim momencie życia łaskę dobrej śmierci. Ja sam będę prosił o dusze [dobroczyńców] mojego Syna - Jezusa - wraz z moją małżonką, Najświętszą Maryją. Pocieszymy ich w ostatnich godzinach na ziemi, będziemy przy nich wtedy obecni, a oni spoczną w pokoju naszych serc".
W przesłaniu świętego Józefa zawarta była również obietnica, że wszyscy grzesznicy, „nawet ci, którzy popełnili najgorsze grzechy, mogą ufać w Bożą miłość i przebaczenie, a także i we mnie, w moje wsparcie".
Na początku 2010 roku po wielu badaniach - studiach, modlitwach i obserwacjach - lokalny biskup, CarilloGritti, w oficjalnym rozporządzeniu uznał Itapirangę jako miejsce objawień świętej Rodziny. Itapiranga położona jest ok. 1500 kilometrów na południowy zachód od Rio de Janeiro, przy granicy z Argentyną. A około 1000 km od niej znajduje się sanktuarium w San Nicolas, gdzie w latach 80. XX wieku miały miejsce objawienia Maryi.
W osobnym dokumencie biskup uznał również o objawienia Maryi, które miały miejsce w Itapirandze w latach 2005-2010. Maryja apelowała wówczas o oddanie się trzem Świętym Sercom: Jezusa, Maryi i Józefa. Kolejnym krokiem było zbudowanie sanktuarium, jako późniejszego celu pielgrzymek.
Nabożeństwo do świętego Józefa jest obecne coraz bardziej w Kościele. W 1962 roku, po reformie liturgicznej papieża Pawła VI, imię św. Józefa po raz pierwszy zostało wprowadzone do pierwszej modlitwy eucharystycznej.
19 czerwca 2013 roku Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wprowadziła imię św. Józefa do wszystkich modlitw eucharystycznych.
Święty Józefie wspieraj nas w codziennej pielgrzymce do świętości i bądź z nami w godzinie śmierci!

Lidia Wajdzik